pedis
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar ped-, pennrann ar verb pediñ, hag an dibenn-ger -is.
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | pedis |
| dre vlotaat | bedis |
| dre c'hwezhañ | fedis |
| dre galetaat | digemm |
| amreizh | digemm |
pedis /ˈpeː.dis/
- Furm ar verb pediñ e kentañ gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.
-
- Araok mont larkoc'h ec'h en em daoliz var bennou va daoulin hag e pediz Doue hag ar Verc'hez c'houeka ma c'helljon. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 115.)
- Graet anaoudegezh ganimp, e pedis ar wreg, goude ar marc'had, da zont ganin da Dalnovo e-lec'h ma c'hellfen bezañ degemeret gant unan bennak. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 14.)