c'hwesha

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn c'hwezh hag al lostger -a.

Verb

c'hwesha /ˈxwesːa/ verb kreñv eeun {anv-gwan-verb : c'hweshaet) (displegadur).

1. Klask klevout ar c'hwezh dre ar fri (diwar-benn an dud, al loened).
   • Ha, gant e fri tanav alies, kaer en deus furgutañ, c'hwesha e-touez kement all a lastez, foeltr vat ne gav nemet kozh flaer [...]. — (G. Milin, Marvaillou grac'h-koz, Brest, 1867, p. 139.)
2. c'hwesha boued:
   • « [...]. Arabat d' it disoñjal rei ar wastell d' am breur da c'houesa, pe lazet e vefes. » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 188.)
   • Na chomez ket aze teir eur da c'hwesa an tamm kig-se. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 81.)
3. c'hwesha flaer, roudoù ul loen

Gerioù heñvelster

• musa

Deveradoù

• c'hweshaat
• c'hweshaer
• c'hweshata

Troidigezhioù

• galleg : flairer ^(fr) , sentir ^(fr)

Anv-kadarn

c'hwesha /ˈxwesːa/ hollek gourel

1. Unan eus ar pemp skiant an anaout (gant ar gweloud, ar c'hlevoud, an tañva, ar stekiñ).
   • Ar c'hwesha a vez arnodet dre ar fri.
   • Ober ur c'hwesha.

Gerioù heñvelster

• mus

Troidigezhioù

• galleg : flair ^(fr) , odorat ^(fr)