d'o

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar d' hag o.

d'o

1. Stumm ar raganv ha ger perc'hennañ o war-lerc'h an araogenn da, e-barzh an troiennoù araogennel : d'o c'haout, d'o zi, d'o zro ...
2. dirak un anv-kadarn: d'o c'hêr, d'o bro ...
   • Ne diskouezent kaout keuz ebet d’o breur yaouank, KAB 1/22
3. dirak un anv-verb : d'o c'hemer, d'o zapout, d'o frenañ.
   • Deut e oa da zigas e vamm hag he boutegad meskl ha rigadell evit mont d'o gwerza da varc'had Plistin. — (Fañch al Lae, Bilzig, 1925, p. 129.).
   • ..., betegouzout na glevje ha na welje ar skeudennoù sakr-se tra pe dra gouest d'o feukañ ha d'o glac'hariñ. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 94.)
4. en troiennoù evel Doue d'o fardono.

Pennadoù kar

• d'am, d'az, d'e, d'he / d'hec'h, d'hon / d'hor / d'hol, d'ho / d'hoc'h

Portugaleg

d'o

1. do
2. Eus ar (dirak un anv gourel unan.

Sikilianeg

d'o /do/

1. Eus ar (dirak un anv gourel unan).