Brezhoneg

  Etimologiezh

Savet diwar dalc'h-, pennrann ar verb delc'her pe derc'hel, hag an dibenn-ger -e.

  Furm verb

Kemmadur Furm
hep dalc'he
dre vlotaat zalc'he
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat talc'he
amreizh talc'he

dalc'he /ˈdal.ɣe/

  1. Furm ar verb delc'her/derc'hel e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
Bernikot a zalc'he, d'ar mareoù-se, un ostaleri vras, d'ar c'hreisteiz d'ar presbital, e korn ar vered kozh. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 183.)
Kaledoni hag e hailhoned a oa chomet en ostaleri hag a zalc'he da lonkañ boeson. — (Ernest ar Barzhig, Minna ha danevelloù all..., Mouladurioù Hor Yezh, 1988, p. 105.)
[...] e-keit ma talc'he ar metr-muzulier da gemer e-unan ar muzulioù diwezhañ a oa ezhomm — pegeit a oa etre e zaou doull-fri da skouer. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 91.)

Troidigezhioù