deujent

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar deu-, pennrann ar verb dont, hag an dibenn-ger -jent

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	deujent
dre vlotaat	zeujent
amreizh	teujent

deujent /Distagadur ?/

1. Furm ar verb dont e trede gour lies an amzer dic'hallus, en doare-divizout
   • [...], ma c'hoantaas he fellaat eus an ti, 'vit na welje ket an dud yaouank, pa deujent, nemet he merc'h Loeiza. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 169.)
   • [...], e leverchont e viche great eur marchosi euz ho japel, ha savet speurinier enn-hi evit lakaat o c'hezek pa deuchent enn dro, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 81.)

Stummoù rannyezhel

• dazent (e gevred Breizh)

Troidigezhioù

• galleg : (elles)/(ils) viendraient ^(fr)