diarc'hen

Brezhoneg

Etimologiezh

(Anv-kadarn) Savet diwar ar rakger di- hag an anv-kadarn arc'hen.

(Furm verb) Savet diwar diarc'hen-, pennrann ar verb diarc'henañ, hep dibenn-ger.

Adverb

diarc'hen /diˈar.ɣɛn/

1. Bale, kerzhout diarc'hen: hep arc'hen, hep botoù.
   • − Lez da votou eta en ti plouz aman, rak diarc'henn eo red d'imp kerzet breman. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 53.)
   • N'eus forzh, n'in ket ac'hann, na pa rankfen bale noazh ha diarc'hen, ken am bo distaget ur gwenneg bennak diouzh ar c'hozh skraper kozh-mañ ! — (Erwan ar Moal, Bilez hag e vestr, Feiz ha Breiz, Brest, 1926, p. 2.)
   • Diarc'hen e vezo dav deoc'h mont ivez ... . — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 105.)
   • Kanaam — ne ouie den anv all ebet dezhañ — a oa ur c'hozhiad berr berr e zivhar ha ken hir all e zivrec'h, dalc'hmat diarc'hen, truilhennek ha lous evel n'hoc'h eus gwelet biskoazh. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 119.)
   • [...] ha dreist-holl abalamour m'o deveze aotre da vale diarc'hen ha dre se, lañs da batouilhat er fank hep aon rak ar c'hailhar ; [...]. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 28.)
   • Bugale en o dilhad gouronkañ ha diarc'hen o doa dilezet o c'hoarioù war an traezh evit arvestiñ a-dost ouzh an disparti. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 412.)

Gerioù heñvelster

• divotoù

Deveradoù

• diarc'henañ

Krennlavarioù

• An hini a ya gant e votoù war an ed
  A ya diarc'hen da glask e voued. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 304.)

Troidigezhioù

hep botoù

• alamaneg : barfüßig ^(de)
• daneg : barfodet ^(da)
• esperanteg : nudapiede ^(eo) , nudpiede ^(eo)
• finneg : avojaloin ^(fi)
• galleg : nu-pieds ^(fr) , pieds nus ^(fr)
• hungareg : mezítláb ^(hu)
• jorjianeg : ფეხშიშველა ^(ka) (p'exšišvela)
• portugaleg : descalço ^(pt)
• rusianeg : босиком ^(ru) (bosikóm)
• saozneg : barefooted ^(en)
• volapük : nüdafuto ^(vo) , nüdafutiko ^(vo)

Anv-gwan

diarc'hen /diˈar.ɣɛn/

1. Hep arc'hen, hep botoù.
   • Roud un troad diarc'hen war an traezh. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 64.)
   • Un devezh e roas ar botoù a oa en e dreid, hag e lezas e vantell da gouezhañ izeloc'h, evit na vije ket gwelet e oa diarc'hen. — (Yann-Vari Perrot, Erwan ar Moal, Bue ar Zent, Montroulez, 1912, p. 725.)

Troidigezhioù

hep botoù

• alamaneg : barfüßig ^(de)
• daneg : barfodet ^(da)
• esperanteg : nudapieda ^(eo) , nudpieda ^(eo)
• finneg : paljasjalkainen ^(fi)
• galleg : nu-pieds ^(fr) , pieds nus ^(fr)
• gresianeg : ανυπόδητος ^(el) (anypódhitos) , ξυπόλυτος ^(el) (xypólytos)
• hungareg : mezítlábas ^(hu)
• japaneg : 裸足 ^(ja) (はだし, hadashi) , 素足 ^(ja) (すあし, suashi)
• luksembourgeg : baarbes ^(lb)
• portugaleg : descalço ^(pt)
• rusianeg : босой ^(ru) (bosój) , необутый ^(ru) (neobútyj) , босоногий ^(ru) (bosonógij)
• saozneg : barefooted ^(en)
• ukraineg : босий ^(uk) (bósyj) , босоногий ^(uk) (bosonóhyj)
• volapük : nüdafutik ^(vo)

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	diarc'hen
dre vlotaat	ziarc'hen
dre c'hwezhañ	digemm
dre galetaat	tiarc'hen
amreizh	tiarc'hen

diarc'hen /diˈar.ɣɛn/

1. Furm ar verb diarc'henañ e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
2. Furm ar verb diarc'henañ en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.