difrete

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar difret-, pennrann ar verb difretañ, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

difrete /diˈfretːe/

1. Furm ar verb difretañ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a) :

E-kichen, div pe deir halegenn, un izba, ur stank gant houidi warni ha gwazi a zifrete o diveskell gleb en ur grapout war ar ribl. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 14.)

• Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e hag ar stagell isurzhiañ ma) :

War an hent gwenn a-hed an aod e tifrete an dud en dro d' ar c'harr-boutin ruz. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 412.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) s'activait ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) s'agitait ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) se démenait ^(fr)