digar

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus di- ha kar, eus karout.

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	digar
Derez-uheloc'h	digaroc'h
Derez-uhelañ	digarañ
Derez-estlammiñ	digarat

1. (tud) drouk, kriz.
2. (traoù) divlaz, fall da zebriñ pe d'evañ.

   Digar eo an dour — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 108.)

   Bara sec'h a zo digar. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 108.)

Gerioù heñvelster

• digalon
• digarantez
• dihegar