dileuskel

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar rakger di- hag ar verb leuskel

Verb

dileuskel /diˈlœskɛl/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : dilaosket) (displegadur)

1. Lezel un dra, dilezel un dra, diskregiñ diouzh un dra

Krennlavarioù

• Madou dilaosket a zo d'an oll. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 313.)

Troidigezhioù

• galleg : abandonner ^(fr) , délaisser ^(fr) , lâcher ^(fr)