madoù

Brezhoneg

madoù /ˈmɑːdu/

Furm lies an anv-kadarn mad; pinvidigezh
- Evit dont a-benn eus ar veleien, evel m'oant deuet a-benn eus madoù an Iliz, ec'h en em lakejont e doare da lamet digant ar pab hag an eskibien, o galloud warnezho. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 13.)
- N'ouzon ket avad ha bet int eat di : kredi a-walc'h a rafen, mar dint bet chomet fur gant o madou. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 88.)
Madoù ar bed : ar binvidigezh, en ur ster relijiel, enebet ouzh madoù ar bed all, ar silvidigezh hag ar baradoz.
- Dinec'h e oant diwar-benn madoù ar bed kerkoulz ha diwar-benn o oad a gerzhe, a-zoug e gamm, ker goustadik hag ar stêr vihan e-touez bleuñv ar prad. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 55.)
kaout madoù,
berniañ, dastum, kemer, lemel, prenañ, rastellat, serriñ, tennañ madoù.
- [...], sot a-walc'h da labourat evit netra e ti ar re all, ne vernias ket madoù. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 78.)
- He madou a voe lamet diganti... — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 164.)
- E stumm-se ne oan ket eveljust war var da rastellat madoù gant ar c'hoariva. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 25.)
bezañ stag ouzh ar madoù evel an touseg ouzh e vern douar, YAG

Gwell eo deski mabig bihan
Eget dastum madou d'ezan ! — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 46.)
Gwell eo karantez leiz an dorn
Evid madou leiz ar forn. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 312.)
Madou dilaosket a zo d'an oll. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 313.)