dilorc'h

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar rakger di- hag an anv-kadarn lorc'h.

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	dilorc'h
Derez-uheloc'h	dilorc'hoc'h
Derez-uhelañ	dilorc'hañ
Derez-estlammiñ	dilorc'hat

dilorc'h /ˈdiːlɔrx/ (furm vihanaat : dilorc'hik)

1. N'eo ket lorc'hus ; uvel (diwar-benn an dud)
   • — [...]. Me, avat, a zo un den dilorc'h, mignon d'ar peoc'h ha paotr ar gêr. [...]. — (Edouarzh Ollivro, troet gant Jakez Konan, Pikoù Mab e Dad, Mouladurioù Hor Yezh, 1983, p. 306.)
2. Na c'hortozer ket kaout lorc'h anezhañ, na reer ket evit al lorc'h a c'haller gortoz anezhañ (diwar-benn an obererezhioù)
   • <skouer.>

Gerioù heñvelster

• difouge
• uvel

Gerioù enepster

• lorc'hus

Troidigezhioù

• galleg : humble ^(fr) , sans orgueil ^(fr)