disent

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar rakger di- ha sent-, pennrann ar verb sentiñ.

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	disent
Derez-uheloc'h	disentoc'h
Derez-uhelañ	disentañ
Derez-estlammiñ	disentat

disent /ˈdiːzẽnt/

1. A nac'h sentiñ pe na fell ket dezhañ sentiñ.
   • An tadoù ha mammoù en em glemm alies ez eo o bugale disent [...]. — (Glaoda Marigo, Buez ar Sænt gant reflexionou spirituel, Kemper, 1837, p. 818.)
   • — [...], rak mar d-eo difennet d'ar veleien dizent chom er vro, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 226.)
   • Ur vouéh ha ne hell dén chomel disent ohti : hudaden er Brézel ar en harzeu. — (Yann-Bêr Kalloc'h, Ar en deùlin, Pariz, 1921, p. 33.)
2. Disent ouzh ub:
   • [...] perak e roit golo da veleien disent ouzh ar Republik. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 199.)

Gerioù heñvelster

• disuj

Gerioù enepster

• sentus

Deveradoù

• disentez
• disentidigezh
• disentiñ
• disentus

Troidigezhioù

• alamaneg : widerspenstig ^(de)
• esperanteg : malobeema ^(eo)
• frizeg : dôfhûdich ^(fy)
• galleg : désobéissant ^(fr)
• gresianeg : ανυπάκουος ^(el) (anipákuos)
• ido : desobedianta ^(io)
• italianeg : disobbediente ^(it) , disubbidiente ^(it)
• latin : inobsequens ^(la)
• nederlandeg : ongehoorzaam ^(nl) , ongezeglijk ^(nl)
• saozneg : disobedient ^(en) , insubordinate ^(en)
• svedeg : olydig ^(sv)