dislonkañ
Brezhoneg
Verb
dislonkañ /dizˈlɔ̃ŋkã/ verb kreñv eeun (displegadur)
- Disteurel trumm dre ar genoù ar pezh a zo bet debret pe evet.
- Kas, teuler kalz a zanvez/zanvezennoù er-maez eus un dra bennak, ul lec'h bennak gant nerzh peurliesañ.
- An dornerez a groz, ar greun a skrij ouzh ar potin, ar siminal a zislonk poultrenn ; [...]. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 35.)