distroo

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar distro-, pennrann ar verb distreiñ, hag an dibenn-ger -o

Furm verb

distroo /disˈtroːo/

1. Furm ar verb distreiñ e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ

• Hep kemmadur :

— Da betra kuitaat ar vro, ma breurig ? C'hom (!) er gêr, me a distroo ivez, hepdale, hag e vefomp eürus asambles. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 247.)

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a da skouer) :

— Chomet amañ ganen, hag an êgl a zistroo hepdale, ha neuze me a lâro dit petra da ober evit dont a-benn anezhañ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 20.)

Stummoù all

• distroio
• distroy

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) retournera ^(fr) , reviendra ^(fr)