dizampart

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar rakger diz- hag an anv-gwan ampart.

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	dizampart
Derez-uheloc'h	dizampartoc'h
Derez-uhelañ	dizampartañ
Derez-estlammiñ	dizampartat

dizampart /diˈzɑ̃mpart/ (furm vihanaat : dizampartik)

1. N'eo ket ampart (diwar-benn an dud)
   • Teñzorioù Eliza a'z ae holl da boultrenn etre he bizied dizampart [...]. — (Mich Beyer, Seizh Devezh Warn-ugent, An Alarc'h Embannadurioù, 2006, p. 62.)
2. Graet gant unan bennak ha n'eo ket ampart (diwar-benn an traoù, oberoù an dud)
   • Digoret e voe diouzhtu gantañ, ha stagañ a reas da lenn ar skritur dizampart. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 142.)
3. (dre skeudenn-lavar) Gerioù dizampart : gerioù a c'heller bezañ feuket pe lakaet diaes gante
   • <skouer.>

Gerioù heñvelster

• amparfal
• diampart
• didu
• dizakuit
• klotour
• loaek, loaiek

Gerioù enepster

• akuit
• ampart

Deveradoù

• dizampartiz

Troidigezhioù

• galleg : inhabile ^(fr) , maladroit ^(fr)
• galleg : qui n'est pas expert ^(fr)