dleo

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dle-, pennrann ar verb dleout, hag an dibenn-ger -o

Furm verb

dleo /ˈdleːo/ /ˈɡleːo/

1. Furm ar verb dleout e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ

• Hep kemmadur :

— [...]. An nor a dleo serriñ he-unan, pa yelo unan bennak 'barzh ar c'harroñs, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 21.)

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a da skouer) :

Pa dremenfet e-kichen ar c'hannerezed-noz, bezit didrouz ha mut ; rak mar tireizhit (!) o labour, c'hwi a zleo reiñ dezhe skoazell da weañ ar gannadenn, ha gwazh d'ho tivrec'h. — (Erwan Berthou, En bro Dreger a-dreuz parkoù, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, p. 29.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) devra ^(fr)