e-ser
Brezhoneg
Etimologiezh
Araogenn
| Gour | Furm |
| U1 | em ser |
| U2 | ez ser |
| U3g | en e ser |
| U3b | en he ser |
| L1 | en hor ser |
| L2 | en ho ser |
| L3 | en o ser |
| D | er ser |
e-ser /eˈsɛːr/
- (dirak un anv-verb) En ur.
- Ur voestad gwispid a zigoris hag, e-ser terriñ va naon, e c'halvis ar c'hi hag ar c'hizhier da zont da gemerout o lod eus ar pred. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 24.)
- E-ser ober e labour war-dro an iliz e savas ur stal ... . — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 7.)
- ..., hag, e-ser beajiñ dre ar vro, e taole evezh ouzh doare-bevañ hon tud-kozh hag o c'hustumoù. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 33.)
- Ouzhpenn an didu da welout an tren, o deveze c'hoazh, e giz-se, digarez da zistroiñ d'ar gêr, e-ser kontañ kaozioù brav ha flour, [...]. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 132.)
- (dirak un anv-kadarn) E-pad.
- (dirak un anv-kadarn) War-dro.
- (dirak un anv-kadarn) E-kichen.
- Me a fell d'in e tizrofec'h d'ho kêr hag e chomfec'h ermi, e serr ho tud, hep kaout c'hoant ebet ken d'o c'huitaat ! — (Erwan ar Moal, An “Hini Goz” o vont da denna he foltred, Editions FEIZ HA BREIZ, 1913, p. 19.)
- Hag, e-ser Antor, Kei e vab hag Arzhur e vab perc'hennet, yaouank flamm, int o-daou, peogwir e oant c'hoazh floc'hed. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 47.)
- (dirak un anv-kadarn) Gant.