zigoris

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus digoris gant ur c'hemmadur dre vlotaat (d > z)

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	digoris
dre vlotaat	zigoris
amreizh	tigoris

zigoris /ziˈɡoːris/

1. Furm ar verb digeriñ e kentañ gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ

• War-lerc'h ar rannig-verb a, da skouer :

Ur voestad gwispid a zigoris hag, e-ser terriñ va naon, e c'halvis ar c'hi hag ar c'hizhier da zont da gemerout o lod eus ar pred. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 24.)