frankaat

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan frank hag al lostger kevrennek -aat (diwar -a hag -at)

Verb

frankaat /frãŋˈkɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : frankaet) (displegadur)
I. verb gwan

1. Kaout muioc'h a frankiz, dont da vezañ dieupoc'h
2. Brasaat, ledanaat
3. Kaout an disamm eus un dra bennak a rae bec'h war e gorf pe e spered
   • Frankeet eo warnañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 165.)
   • [...] : ma oan orgedet gant Ulla, ne oa deut gwech ebet da soñj din dimeziñ ganti, hag evit frankaat war ma jiletenn, 'vel ma lavare hon tad-kozh, Pier, e soñjen penaos e oa heñvel mennozhioù ma mignonez ha re he zud : [...]. — (Ernest ar Barzhig, Minna ha danevelloù all..., Mouladurioù Hor Yezh, 1988, p. 32.)

II. verb kreñv eeun

1. Brasaat, ledanaat
   • An ti-ze a zo re enk, red a vije frankaad anezañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 165.)

Deveradoù

• frankadenn
• frankadur

Troidigezhioù

• galleg : (s')affranchir ^(fr)
• galleg : aller vers un mieux ^(fr) (malade)
• galleg : débarrasser ^(fr)
• galleg : devenir plus libre ^(fr)
• galleg : (s')élargir ^(fr)
• galleg : rendre plus libre ^(fr)