glasaat
Brezhoneg
Verb
glasaat /ɡlaˈsɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : glasaet) (displegadur)
I. verb gwan
- Dont da vezañ glas pe c'hlasoc'h
- <skouer.>
- Dont da vezañ glas pe c'hlasoc'h ; kemer delioù (diwar-benn ar plant)
- Gand ar bannah glao-ze eo glaseet an traou toud. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 179.)
- Dont da vezañ glas pe c'hlasoc'h ; glazañ
- <skouer.>
II. verb kreñv eeun