goulennomp

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar goulenn-, pennrann ar verb goulenn, hag an dibenn-ger -omp

Furm verb 1

goulennomp /ɡuˈlɛnːɔ̃m(p)/

1. Furm ar verb goulenn e kentañ gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a da skouer) :

— Tavit mar plij e-pad ur vunutenn ! Aotre a c'houlennomp digant ar varkizez da c'hoari ur charadenn. — (Roparz Hemon, Diamantoù Keroulaz, Al Liamm, 1964, p. 59.)

Troidigezhioù

• galleg : (nous) demandons ^(fr)

Furm verb 2

goulennomp

1. Furm ar verb goulenn e kentañ gour lies an doare-gourc'hemenn
   • — [...]. Greomp guelloc'h, goulennomp digant-ho petra da ober : ar virionez a glever aliez a c'hinou ar c'hrouadur. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 262.)

Troidigezhioù

• galleg : demandons ! ^(fr)