gounezer
Brezhoneg
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-kadarn
gounezer /ɡũˈneː(z)ɛr/ gourel (liester : gounezerien)
- Den en deus gounezet un dra bennak, a gustum gounit
- Den en deus trec'het, a gustum bezañ trec'h
- Hervez ar c'hiz, n'en deveze ar gounezer ar gwir da gaout netra pa c'hoarie da fall. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 105.)
Troidigezhioù
- Savet diwar gounez-, pennrann ar verb gounit, hag an dibenn-ger [[-er#br-dg|-er.
Furm verb
gounezer /ɡũˈneː(z)ɛr/
- Furm dic'hour ar verb gounit en amzer-vremañ an doare-disklêriañ
- -Ouzh hennezh ne c’hone(z)er nep gwech. –Gone(z)er ! — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 166.)