gouvezfe

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gouvez-, pennrann ar verb gouvezout, hag an dibenn-ger -fe

Furm verb

gouvezfe /ɡuˈvezfe/

1. Furm ar verb gouvezout e trede gour unan an amzer c'hallus, en doare-divizout

• Hep kemmadur :

Mar gouvezfe enta ur priñs karet gant e sujidi lakaat harz d'e lorc'h da vont en arbenn d'o c'harantez-i. — (Claude Bernard, troet e brezhoneg gant Yann-Vari ar Gov, Arzhur Breizh, eil emb. Ti-moul. J.-B. Baillère, Pariz, 1949, p. 60.)

• Gant ur c'hemmadur g/c'h :

Gouzout a rit ervat penaos ma c'houvezfe ar penn-tiegezh da bet eur e dle al laer dont, e chomfe da veilhañ ha na lezfe ket toullañ e di. — (Testamant nevez hon Aotrou hag hor Zalver Jesus-Christ - Lakeat a-nevez e brezonec, ha reizet hervez ar vam-scrid gregach, Paris, 1886, p. 275.)

• Gant ur c'hemmadur g/o

− [...] ; met taolet pled mat e ouvezfe biken den netra a gement-mañ, pe ho po eus ma c'heloù c'hoazh. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 55.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) saurait ^(fr)