gwalennata

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn gwalenn hag al lostger kevrennek -ata (diwar -at hag -a).

Verb

Kemmadur	Furm
hep	gwalennata
dre vlotaat	walennata
dre c'hwezhañ	digemm
dre galetaat	kwalennata
amreizh	walennata

gwalennata /ɡwalɛˈnatːa/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : gwalennataet) (displegadur)
I. verb kreñv eeun

1. Skeiñ unan bennak, un dra bennak gant ur walenn.
2. (dre skeudenn-lavar) Chifañ, feukañ (unan bennak).
   • Ar re-ze n'int mad med da walennata an dud. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 191.)

Gerioù heñvelster

1. gwalennañ

Troidigezhioù

1. galleg : frapper à coups de verge ^(fr)
2. galleg : vexer ^(fr)

II. verb gwan

1. (dre skeudenn-lavar) Lavarout gerioù drouk ha feukus.

Troidigezhioù

• galleg : médire ^(fr)