Brezhoneg

  Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn gwast hag al lostger -añ.

  Verb

gwastañ /ˈɡwastã/ verb kreñv eeun (displegadur)

  1. Lakaat ul lec'h en ur gwall stad dre zispenn kement zo ennañ.
    • Petra a zo kuzhet dindan ar c'homzoù-se ? Un heklev, moarvat, eus darvoudoù bet c'hoarvezet gwechall-gozh, d'ar mare ma teue ar Saozon hag an Normaned da zrastañ ha da wastañ hor bro. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 13.)
    • – Dudley bihanik-me, arabat dit gouelañ, Mammig ne laosko ket egile da wastañ da zevezh kaerañ, eme an itron Dursley o kemer he mabig karet etre he divvrec'h. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 28.)
    • ... : ar c'hedourien saoz oc'h ober tro kêr hag oc'h argas skraperien o furchal an tiez gwastet pe dilezet gant o ferc'henn. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 95.)
    • Gourc'hemennet e voe raktal d'an admiral Thierry dont war eeun ha hep dale d'an Oriant gant e reder a dlee bezañ ensellet eno el lenn-aozañ, o vezañ ma 'z oa bet gwastet e staoñ da vat en ur vont d'Orleans Nevez. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 112.)

gwastañ /ˈɡwastã/ verb gwan (displegadur)

  1. Mont da goll, da fall.

Deveradoù

Troidigezhioù