imoriñ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn imor hag al lostger -iñ

Verb

imoriñ /ĩˈmoːrĩ/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : imoret) (displegadur)
I. verb gwan

1. Mont droug en unan bennak
   • Pa welen e veze krog ar hole da imori ... — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 221.)

Troidigezhioù

• galleg : s'énerver ^(fr)

II. verb kreñv eeun

1. Lakaat imor da vont en unan bennak

Troidigezhioù

• galleg : énerver ^(fr)