kemero
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm verb
kemero /kẽˈmeːro/
- Furm ar verb kemer/kemerout e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a da skouer) :
- Skrivit hen, evelato, amboubal. An Aotrou-mañ dizale a gemero doñjer ouzh pep tra. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 47.)
- — « C'hwi a gemero ar roeñv, ha, gant ar roeñv, c'hwi a viro ouzh ar vag da skeiñ he fri ouzh ar ribl. Kompren a rit ? » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 107.)
- — [...], ha te evel mab henañ a gemero ar gurunenn a roue em flas. — (Marsel Klerg, Faltazi an amzerioù kent, Mouladurioù Hor Yezh, 1999, p. 22.)