ken uhel

Brezhoneg

Savet diwar an adverb ken hag an anv-gwan uhel.

ken uhel /Distagadur ?/

Derez-kevatal an anv-gwan uhel
D'ober un estlammadenn
- C'hwi hoc'h eus, en un doare burzhudus krouet an den ken uhel ha savet anezhañ a nevez en un doare burzhudusoc'h c'hoazh. — (Uguen, Leor nevez an Oferenn hag ar Gousperou, Kemper, 1924, p. 57.)
En droienn ken uhel ha :
- A-hed ur sizhun e rankjomp 'ta briata druilhadoù plous^[1] brein-tuf ha charreat ur bern kaoc'h-kezeg ken uhel hag ar Menez-Bre. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 15.)
En islavarenn ken uhel ma (ken ... ma ...) :
- Ar palez-mañ a oa ken kaer ha ken uhel ha ken kreñv ar mogeroù, ma chomjont da sellet outañ, ha ne ouient petra da ober. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 115.)
- Gervel a reas eus Bro-Iwerzhon, gant galloud e skiant nemetken, pikoloù mein, ken uhel ha ker ponner ma n'en dije gellet ramz ebet o loc'hañ, [...]. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 36.)
En islavarenn ken uhel ken (ken ... ken ...) :
- — [...] ; selaou mat : e gastell a zo dalc'het diwar-bouez peder chadenn aour 'us d'ar mor, ken uhel, ken na weler ket anezhañ eus-traoñ. [...] ? — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 69.)