kerkent
Brezhoneg
|
Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ». |
Etimologiezh
Adverb
kerkent /ˈkɛrkent/
- adverb amzeriañ : diouzhtu, raktal
- Kerkent e voe troet arre en un êgl, — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 23.)
- Hag Arzhur a roas dezhañ un tamm all brasoc'h, hag e voe lonket kerkent, ha neuze e nijas arre ouzh-krec'h. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 24.)
- ... kerkent e welfet anezhi o treiñ en houadez... — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 106.)
- Ha kerkent setu ur feunteun, ha Pêronig hag ar marc'h e-barzh evel daou ranig. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 47.)
- Kerkent e weljont, e nec'h ar park, ur soudard hag a deue d'ar red war o lerc'h. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 222.)
- Kerkent e voe klevet an tennoù o krozal, ar venec'h paour, toullet o c'horf, torret o fenn gant ar boledoù a ruilhe diwar o gwele kalet war al leur-zi : [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 36.)
- ...kerkent ez afe kounnar ennañ, hag e vemp malet etre e zent pe drailhet gant e ivinoù. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 81.)
- Ha kerkent e reas al le da vezañ leal atav em c'heñver ha da sentiñ ouzhin bepred. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 11.)
- kerkent ha
- Kuitaet gantañ e balez kerkent ha kan ar c'hilhog, [...]. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 39.)
- kerkent ha ma, kerkent ma
- gwelout: kenkent