klozañ
Brezhoneg
- Diwar an anv-kadarn kloz hag al lostger -añ.
Verb
klozañ /ˈkloːzã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : klozet) (displegadur)
- Serriñ (ti, dor, prenestr, daoulagad)
- Klozet ganti he daoulagad, flastrañ a reas he diweuz gant un dic'hwezhadenn drivliet, war genou Hor Salver. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 9.)
- klenkañ:
- Ur wech aet kuit mestr paotred Mari Robin ne voe na lazhet ar sonerezh na klozet ar stal. — (Fañch Peru, Kañfarded Milin ar Wern, Skol Vreizh, 2008, p. 81.)
- Lakaat termen d'ur gaoz, d'un istor
- Ha breman, eur gerig evit kloza : an onestiz zo eun dra gaer, mes start eo da derc'hel. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto Marvailhou nevez, Saint-Brieuc, 1908, p. 21.)
- Ha gant an deizioù-gouel, eme Jeffig en ur glozañ ar brezegenn uhelvenoziet-se, o defe an holl Vreizhiz an aotre da ginklañ o zogoù, o c'habelloù pe o bonedoù gant ur bluenn wenn-ha-du ! — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 48.)