kofesaat

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus kofes.

Verb

kofesaat /kofeˈsɑːt/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : kofesaet) (displegadur)

1. Diskuliañ (e bec'hedoù) d'ar beleg evit kaout an absolvenn anezhe (er relijion gatolik)
   • Ar wreg-mañ a eas da gofesaat un deiz gant kure Brelevenez. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 199.)
2. Klevet kofezadur unan bennak.
   • Ur Sadorn da abardaez, e oa ar person hag ar c'hure o kofesaat en iliz, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/5, Al Liamm, 1994, p. 20.)
   • ... belein hag a gofesae an dud a-raok mervel ... — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 175.)
3. (dre skeudenn-lavar) Komz a vouezh izel
   • Ni a zo o kofesaat : ar baotred a zo kousket. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 276.)

Gerioù heñvelster

• kofes

Troidigezhioù

• galleg : (se) confesser ^(fr)
• galleg : faire des messes basses ^(fr) , parler à voix basse ^(fr)