kozhañ

Brezhoneg

Gwelet ivez : koshañ

Gwelet ivez : koshaat

Diwar an anv-gwan kozh hag al lostger -añ.

kozhañ /ˈkoːzã/ verb gwan (anv-gwan-verb : kozhet) (displegadur)

Bevañ pell, mont da gozh ; mont war an oad, dont kozh
- Pa gozher e teu ar gwad da zivalavaat. — (TBP?, p. ?.)
- Pegen kerse gand eun den koza ive ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 278.)
- Koshaat a reomp holl, kozhañ avat, marteze ne refomp ket. — (?, p. ?.)
- Toud e kosaom med marteze ne gozim ket toud. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 278.)
- E-keñver e gerent ivez. Chom a hellont da goza en o zi, er gear. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 21.)
- Bep ma kozhont e sodont, TBP 1/54
- Me zo chomet da gozhañ ha n'on ket c'hoazh dimezet... . Pemp warn-ugent, Frañsoù Menez ha Loeiz Roparz.
(dre skeudenn-lavar) Chom hep bezañ aret, gounezet ; yenañ (diwar-benn an douar labour)
- An tamm douar-ze a vo poent lezel anezhañ da goza. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 278.)