kozhañ
Brezhoneg
Gwelet ivez : koshañ |
Gwelet ivez : koshaat |
Verb
kozhañ /ˈkoːzã/ verb gwan (anv-gwan-verb : kozhet) (displegadur)
- Bevañ pell, mont da gozh ; mont war an oad, dont kozh
- Pa gozher e teu ar gwad da zivalavaat. — (TBP?, p. ?.)
- Pegen kerse gand eun den koza ive ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 278.)
- Koshaat a reomp holl, kozhañ avat, marteze ne refomp ket. — (?, p. ?.)
- Toud e kosaom med marteze ne gozim ket toud. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 278.)
- E-keñver e gerent ivez. Chom a hellont da goza en o zi, er gear. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 21.)
- Bep ma kozhont e sodont, TBP 1/54
- Me zo chomet da gozhañ ha n'on ket c'hoazh dimezet... . Pemp warn-ugent, Frañsoù Menez ha Loeiz Roparz.
- (dre skeudenn-lavar) Chom hep bezañ aret, gounezet ; yenañ (diwar-benn an douar labour)
- An tamm douar-ze a vo poent lezel anezhañ da goza. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 278.)
Troioù-lavar
Troidigezhioù
- alamaneg : altern (de) , vergreisen (de) , reifen (de)
- bulgareg : остарявам (bg)
- esperanteg : maljuniĝi (eo)
- finneg : vanhentua (fi) , vanheta (fi)
- galleg : vieillir (fr)
- islandeg : verða gamall (is) , eldast (is) , kemba hærurnar (is)
- nederlandeg : oud worden (nl) , verouderen (nl)
- poloneg : (pl)
- roumaneg : îmbătrâni (ro)