koshaat
Brezhoneg
- Diwar an anv-gwan kozh hag al lostger kevrennek -aat (diwar -a hag -at), gant ur c'hemmadur dre galetaat
Verb
koshaat /koˈsɑːt/ verb gwan (anv-gwan-verb : koshaet) (displegadur)
- Dont da vezañ koshoc'h
- Ar bed 'vit koshaat, tamm ebet ne fura. — (G. Milin, Marvaillou grac'h-koz, Brest, 1867, p. 58.)
- Kizidik Pipi, kosaat a rê. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 73.)
- Siwazh, evidon da vezañ aet war goshaat, n'am eus ket c'hoazh kavet an tu da binvikaat gant ar vicher-se. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 25.)
- Koshaat a reont, eürus ha sioul, — da vihanañ, seblantout a ra din. — (Roparz Hemon, Mari Vorgan, Al Liamm, eil emb. 1975, p. 31.)
- Ne c'horrekaez ket da vale, evidout da goshaat. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 183.)
- An den dre ma kosa a falla. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 278.)
- Toud e kosaom med marteze ne gozim ket toud. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 278.)
- Kosaet eo da-vad. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 201.)
- — [...]. Koshaat n'eo ket un afer met fallaat an hini 'zo. [...]. — (Fañch Peru, Kañfarded Milin ar Wern, Skol Vreizh, 2008, p. 53.)
- Bezañ doare dezhañ da vezañ koshoc'h eget diouzh e oad
- <skouer.>
- (Dre astenn-ster) Mont er-maez a c'hiz
- <skouer.>
koshaat verb kreñv eeun
Notenn
Peurvuiañ, koulskoude, e vez lavaret : Arabat lakaat an dud koshoc'h evit n'int.
Gerioù enepster
Gerioù kar dre o ster
Krennlavaroù
- An den dre ma gosa a falla. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 309.)
Troidigezhioù
Dont da vezañ koshoc'h
Lakaat da vezañ koshoc'h e neuz
- alamaneg : älter machen(de)
- esperanteg : maljunigi (eo)
- galleg : vieillir (fr)
- saozneg : to make older(en)