oad
Brezhoneg
- (Anv-kadarn) Kar d'ar ger oed e kembraeg. Eus oet e krennvrezhoneg hag en henvrezhoneg, eus ur ger keltiek *aiw-ito-, deveret eus ar bennrann a gaver er gerioù आयुस् āy-us, « buhez, oad », e sañskriteg, *αἰϝ-ών aet da αἰών, « kantved », αἰεί ha αἰέν, « atav », en henc'hresianeg, aev-u-m, aetās (deuet eus *aiv-itāt-s) e latin, huis hag oys e kerneveureg, oes e kembraeg hag áes en heniwerzhoneg, « kantved », áiw-s, « amzer, kantved » e goteg, ew-ig, « peurbadel », en alamaneg, h.a.[1]
- (Furm verb) → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-kadarn
oad /ˈwɑːt/ gourel (liester : oadoù)
- Amzer aet e-biou abaoe ganedigezh ur boud bev pe krouidigezh un dra bennak.
- Pe oad oc'h ? — (Jean Tricoire, Me a gomzo brezoneg, 1990, p 134.) « Pe oad oc’h ? » eme an dud d’ezi. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 211.)
- Oad rekis evit ober un dra bennak.
- Kozhni.
- Bezañ war an oad.
- Pa voe aet dinerz gant an oad hag an taoliou-kleze en devoa bet er brezeliou, ne voe kavet mat da netra ken. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 116.)
- E troiennoù amzeriañ
- d'an oad-mañ, d'an oad-se,
- an oad a ..., d'an oad a ...
- d'am oad, d'az oad,
- da bep oad, da bep seurt oad
- Bezañ en un oad, er memes oad ...
- Karout a rae Rozenn, eur plac'h koant er memes oad gantañ. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 121.)
- bezañ en oad da ober un dra bennak.
- Mont d'un oad :
- Te n'i ker d'am oad-me: re hek eo da c'henoù. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 175.)
- Dont oad, un tamm oad, da unan bennak:
- Deuet un tammig oad dezho... — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 175.)
Deveradoù
Deveradoù
Troioù-lavar
- Da bep seurt oad
E red ar c'hi war-lerc'h ar c'had. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 305.)
Troidigezhioù
- afrikaans : ouderdom (af)
- alamaneg : Alter (de)
- albaneg : moshë (sq)
- daneg : alder (da)
- esperanteg : aĝo (eo)
- faeroeg : aldur (fo)
- finneg : ikä (fi)
- frizeg : âldens (fy)
- galleg : âge (fr)
- hungareg : kor (hu)
- ido : evo (io)
- islandeg : aldur (is)
- italianeg : età (it)
- katalaneg : edat (ca)
- kurdeg : temen (ku) , jî (ku) , emir (ku) , hîn (ku)
- latin : aetas (la) , aevum (la)
- malayseg : umur (ms)
- mayaeg Yucatán : ha’abil
- nederlandeg : leeftijd (nl) , ouderdom (nl)
- norvegeg : alder (no)
- papiamento : edat
- poloneg : wiek (pl)
- portugaleg : idade (pt)
- roumaneg : vîrstă (ro)
Furm verb
oad /ˈwɑːt/
- Furm dic'hour ar verb bezañ en amzer-dremenet ledan an doare-disklêriañ.
- [...] : a-wechoù, gant an avel yen ha yud a c'hwezhe dre ar gwez, e teue betek ennañ klemmoù ar re oad o peurlazhañ, ha youc'herezh ar soudarded disakret... — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 39.)
- ... n'oad evit ober seurt gant ar bal. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 132.)
- Dre eno e oad kouezhet a-daol war ar veleien. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 177.)
- Ha ne oad ket evit tennañ netra all deus e benn. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 36.)
- Diwar an aod ne oad ket evit kas dezhe sikour : an taolioù-mor a frege re rust war ar c’herreg. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 143.)
Roll an daveoù :