hek

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	hek
Derez-uheloc'h	hekoc'h
Derez-uhelañ	hekañ
Derez-estlammiñ	hekat

hek /ˈheːk/

1. Kasaus, hegazus, displijus-bras, d'an dud all:
   • Hennezh a zo un den hek. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 214.)
   • Setu amañ un amzer hek ivez ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 214.)
   • Me a rofe ur grabanad d'an dra hek-se! TBP
   • Se zo hek. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 214.)
   • − [...]. Un den hek eo a-dra-sur, met biken n'afe da glask laerezh un dra bennak lakaet gant Dumbledore da ziwall en ul lec'h diogel. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 190.)
2. Bezañ hek e c'henoù, kaout ur genoù hek :
   • Te n'i ket d'am oad-me: re hek eo da c'henoù. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 214.)
   • Pier en deus ur genoù hek. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 214.)
3. Flemmus, klemmus (diwar-benn komzoù an dud)
   • Hennezh a lavar komzoù hek. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 214.)

Troioù-lavar

• bezañ hek e c'henoù

Troidigezhioù

• galleg : affreux ^(fr) , laid ^(fr) , odieux ^(fr) , vil ^(fr)
• kembraeg : cas ^(cy)
• saozneg : grumpy ^(en)

Adverb

hek /ˈheːk/

1. En un doare Kasaus, hegazus, displijus-bras:
   • kaozeal hek ouzh an dud

Troidigezhioù

• galleg : odieusement ^(fr)
• saozneg : grumpily ^(en)