kasaus

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kasa-, pennrann ar verb kasaat, hag al lostger -us

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	kasaus
Derez-uheloc'h	kasausoc'h
Derez-uhelañ	kasausañ
Derez-estlammiñ	kasausat

kasaus /kaˈsɑːys/

1. A denn kaz warnañ, zo displijus-bras, hegazus
   • Mœd ne vezin ked re gassaüz ouz-hid : ne fell ked din e tremenfez eur iaouankiz ker kaër-ze e tal gwele unan goz glanv ha gourdrouzerez. — (Le Courrier du Finistère niv. 519, 1889, p. 1d.)
   • E gwirionez, kasaüs oa kement-se evit Sydney Smith hag e dud, mes evit Tromelin oa kasaüsoc'h c'hoaz, rag [...] — (Feiz ha Breiz niv. 10, 1913, p. 208.)
   • An dra-se zo kasaus da glevet... — (Loeiz ar Floc'h, Trubuilhou ar seiz potr yaouank, 1927, p. 51.)
   • Kasaus oa end-eeun, bepred krog e lostenn e vamm, [...]. — (Abeozen, Pirc'hirin Kala-Goañv, Al Liamm, eil emb. 1986, p. 11.)

Gerioù heñvelster

• kazus

Troidigezhioù

• galleg : détestable ^(fr) , haïssable ^(fr) , odieux ^(fr)