krenen
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar kren-, pennrann ar verb krenañ, hag an dibenn-ger -en.
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | krenen |
| dre vlotaat | grenen |
| amreizh | digemm |
krenen /ˈkrẽː.nɛn/
- Furm ar verb krenañ e kentañ gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
-
- « [...] ! » hogen, evidon da fougeal em log e krenen ken a raen betegouzout na vije taolet pled re abred ne oan ket gant ar roeñverien all. — (Jarl Priel, An Teirgwern Pembroke, Al Liamm, 1959, p. 204.)
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a, da skouer) :
- Kroget e oa ar riou ennon ken a grenen evel eur barr-deliou. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 284.)
