lakae

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar laka-, pennrann ar verb lakaat, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

lakae /laˈkɑːe/

1. Furm ar verb lakaat e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
   • Kentañ am boa d'ober a oa evañ ur banne dour da derriñ ar sec'hed am lakae da zideota gant an derzhienn a zeve din va c'hreiz. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 22.)
   • C'hwi a boke d'ar sant, c'hwi a lakae ur gwennegig bennak er c'hef ha setu c'hwi pareet diouzh an droug dent. — (Erwan Berthou, En bro Dreger a-dreuz parkoù, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, p. 34.)
   • [...], met ar pezh a lakae ur samm war galon mamm Jampi a oa gwelout he mab tuet en un doare iskis da lonkañ soñjoù. — (Abeozen, Pirc'hirin Kala-Goañv, Al Liamm, eil emb. 1986, p. 12.)
   • Met war al labour ne oa ket rust 'vat ha Tourbin ne baee anezhañ nemet hervez e c'hwezenn, pezh a lakae egile, daonet e vije tout, da fuloriñ ha da glask afer ouzh an eilmestr. — (Ernest ar Barzhig, Minna ha danevelloù all..., Mouladurioù Hor Yezh, 1988, p. 103.)

Stummoù rannyezhel

• lake

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) appliquait ^(fr) , apposait ^(fr) , fixait ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) attribuait ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) faisait faire ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) mettait ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) supposait ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) transformait ^(fr)