paee

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar pae-, pennrann ar verb paeañ, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

paee /ˈpɛːe/

1. Furm ar verb paeañ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a, ar rannig-verb nac'h ne da skouer) :

Ar mestr a baee e sizhunvezh da C'hab, [...]. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 46.)

Met war al labour ne oa ket rust 'vat ha Tourbin ne baee anezhañ nemet hervez e c'hwezenn, pezh a lakae egile, daonet e vije tout, da fuloriñ ha da glask afer ouzh an eilmestr. — (Ernest ar Barzhig, Minna ha danevelloù all..., Mouladurioù Hor Yezh, 1988, p. 103.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) payait ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) réglait ^(fr)