lavaras
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm verb
lavaras /laˈvɑːras/
- Furm ar verb lavaret/lavarout e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
- [...], an Aoutrou de Kerbalanek a lavaraz oa guelloc'h d'eomp dont enn dro gand aoun na viche deuet, euz a Vontroulez, soudarded da Ganclaux, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 1.)
- Heman a lavaras e daou c'her petra en doa klevet. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 86.)
- Seven avat a lavaras gant douster : [...]. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 36.)
- Har ar baotred hag ar merc'hed yaouank dizalc'h a lavaras dezhi e vijent aet ivez. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 33.)