loariañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn loar hag al lostger -iañ.

Verb 1

loariañ /ˈlwarjã/ verb gwan (anv-gwan-verb : loariet) (displegadur)

1. Ober e ziskenn war al Loar diouzh an oabl.
   • <skouer.>
2. Mont glas, abalamour d'al loar a-hervez (diwar-benn an avaloù-douar)
   • <skouer.>

Troidigezhioù

• galleg : alunir ^(fr)

Verb 2

loariañ /ˈlwarjã/ verb gwan (anv-gwan-verb : loariet) (displegadur)

1. Follañ, koll e skiant-vat, en un doare trumm peurvuiañ, dindan levezon al loar a-hervez ; loariadiñ, loariata
   • Petra ? loaria a rez ? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 321.)
2. (Dre astenn-ster) Kaout froudennoù, stultennoù ; froudennañ
   • <skouer.>

Deveradoù

• loariad
• loariadenn
• loariek

Troidigezhioù

• galleg : avoir des lubies ^(fr)
• galleg : déraisonner ^(fr) , devenir fou ^(fr) , perdre la raison ^(fr)