penngos

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Anv-kadarn

penngos /ˈpɛnɡos/ gourel (liester : penngosoù)

1. Gwezenn a zo bet dibennet ha na lezer da vont da skourroù nemet an nevezennoù uhelañ anezhi.
   • — « [...]. An avel o yudal er gwez, ha, d'an noz, ur gaouenn o youc'hal en ur penngos derv bennak, ha me war va gwele, bemdez ha bemnoz oc'h hirvoudiñ. [...]. » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 41.)
   • Mar deote eo, tenn va c'hleze kuit eus ar penngos-se. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 202.)
   • Tremen a rejont hebiou ur penngos leun a ginvi. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 259.)

Gerioù heñvelster

• targos

Troidigezhioù

• galleg : têtard (arbre) ^(fr)