Brezhoneg

 
Raden.

  Etimologiezh

Testeniekaet en henvrezhoneg (ratten).
Meneget er C'hatolikon (raden).
Da geñveriañ gant ar gerioù rhedyn e kembraeg, reden e kerneveureg, raith e krenniwerzhoneg ha ratis e galianeg[1].
Deuet eus ar ger keltiek *φratis, a zeufe eus ar wrizienn indezeuropek *p(t)erH-, a gaver er gerioù papártis, papar̃tis, papartу̃s e lituaneg ha paproć e poloneg.

  Anv-kadarn

raden /ˈrɑːdɛn/ strollder (unanderenn radenenn)

  1. Plant bividik ha geotek gant sanioù ha klorofil, hep bleuñv na greun, a sav delioù troc'h-didroc'h ha dangorz.


Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troioù-lavar

Troidigezhioù

  Gwelet ivez

  • Ar pennad « raden » e-barzh Wikipedia  

  Daveoù

Roll an daveoù :

  1. Georges Dottin, La langue gauloise, Slatkine Reprints, Paris, 1985, p. 280 — ISBN : 8-2-05-100208-0