reolenn

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn 1

reolenn /ˈrɛwlɛn/ benel (liester : reolennoù)

1. Redi pe hollad redioù a dalvez d'un aozadur bennak da vont en-dro ha degemeret a-c'hrad-vat pe dre heg
   • [...], rak hervez ar reolenn ret e veze dezho diskenn er porzh da seizh eur, [...] — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 83.)
   • [...], a selle berr ouzh-se hag a rae buhez d'an ostizien na sentent ket ouzh ar reolenn. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 33.)
   • — [...]. D'am meno, ez eo ar gemenerez-mañ ur « medium » eus ar c'hentañ, hag a-drugarez dezhi e tegouezho dimp henozh gwelout darvoudoù dreist ar reolenn. [...]... — (Jarl Priel, An Teirgwern Pembroke, Al Liamm, 1959, p. 18.)
   • Bep tro ma ne sentot ket ouzh ar reolenn e vo kollet poentoù. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 121.)
2. (Ent strizh) Hollad redioù buhez ur manati
   • Ha moarvat, rak roet eo bet deoc'h ho lod skiant-prenañ gant an Aotrou Doue, moarvat n'oc'h ket dic'houzvez eus talvoudegezh pennañ ar reolenn-se, a voe aozet gant furien, a anaveze ervat koustiañs ar venec'h. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 70.)

Deveradoù

• reolennadur
• reolennañ

Troioù-lavar

• mont diwar ur reolenn : na blegañ, na zoujañ anezhi

Troidigezhioù

• galleg : règle ^(fr) , règlement ^(fr)

Anv-kadarn 2

reolenn /ˈrɛwlɛn/ benel (liester : reolennoù)

1. Benveg prenn, metal pe blastik a dalvez da dresañ linennoù eeun, da ventañ hedoù
   • <skouer.>

Gerioù kevrennek

• reolenn-jediñ

Troidigezhioù

• galleg : règle ^(fr) (objet)