sart

Brezhoneg

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

sart /ˈsart/; sardik

Laouen (diwar-benn an dud, an trouzioù)
- [...], met ur mondian gant nebeut a beadra, met ken sart, ken dibreder ha den e-pad e vorredadenn war ur pikol lestr-bale. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 101.)
- [...], ret eo din, lennerien ger, anzav ouzhoc'h e oa Nikolaz Briant, evitañ da vezañ ur paotr sart ma'z oa unan, « paotr karr an Ankoù », [...]. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 15.)
- [...] hag en ur soñjal pegen sart e vije Madalen Denez o welet anezhañ o tizreiñ gant ur sac'had avaloù-douar. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 46.)
- – Evit ar bloaz eo anv ar Gripi-Aour a vo skrivet war Gib ar C'hiditch, eme Olier, sart evel ur pintig, pa oant war o hent d'ar c'hastell en-dro. [...]. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 177.)