skuizhder
Brezhoneg
Etimologiezh
Anv-kadarn
skuizhder /ˈskɥizdɛr/ hollek gourel
- Stad an den skuizh.
- Dihuni a rae gand an distera trouz ; pa vorede adarre gand ar c'housk hag ar skuizder, skeudenn ar paour a veze bepred dirazan. — (Jakez Riou, Lizer an hini maro, Emgleo Sant Iltud, 1925, p. 27.)
- « [...] ; ha nag a labour, nag a skuizder, nag a naon, nag a zec'hed, nag a yuniou, nag a yenien, nag a zienez ; [...]. » — (Yann-Vari Perrot, Erwan ar Moal, Bue ar Zent, Montroulez, 1912, p. 474.)
- Meur a hini zo bet em atant, met a-benn ur sizhun e vezent marv gant ar skuizhder. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 207.)