tabut
Brezhoneg
- Diwar ar verb krennc'hallek tabuster (skeiñ).
Anv-kadarn
tabut /'tɑːbyt/ gourel (liester : tabutoù)
- Enebiezh etre tud hag a zegas komzoù feuls etreze (dre fazi e vez fallimplijet gant lod nevezvrezhonegerien e-lec'h kaoz, kaoze, kaozeadenn).
- An tabut a ehanas war an taol. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 88.)
- Kaout tabut, klask tabut ouzh unan bennak
- Pet gwech em eus bet tabut ouzh ma nesañ? — (Joseph Marie Noël, Mouladuriou Arvor, 1934, p. 101.)
- Klask kaozeal n'eo ket klask tabut.
- kompezañ un tabut:
- An noter, neuze, a gavas tro da gompezañ an tabut ... — (Kontadennoù Kerne, p. 187.)
Gerioù heñvelster
Gerioù enepster
Deveradoù
Troioù-lavar
Troidigezhioù
- galleg