treuj
Brezhoneg
- Amprestet digant an henc'halleg tronche.[1]
Anv-kadarn
treuj /ˈtrøːʃ/ strollder (unanderenn : treujenn, liester : treujad, treujoù)
- (ger dispredet pe rouez)
- Rann eeun pe eeunoc'h eus ar gwez zo etre penn uhelañ ar gwrizioù hag ar c'haol gentañ.
- Doare garenn dev plant zo.
- Pezh koad hir pe hiroc'h.
- Kefienn.
Eilstummoù
- troj, truj, troñj, truñs
Deveradoù
Troidigezhioù
Roll an daveoù :
- [1] : Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Douarnenez, Le Chasse-Marée, 2003, p. 742.