ziskouezit
Brezhoneg
Etimologiezh
- Eus diskouezit gant ur c'hemmadur dre vlotaat (d > z)
Furm verb 1
| Kemmadur | Furm |
| hep | diskouezit |
| dre vlotaat | ziskouezit |
| dre c'hwezhañ | digemm |
| dre galetaat | tiskouezit |
| amreizh | tiskouezit |
ziskouezit /ziˈskweː(z)it/
- War-lerc'h ar rannig-verb a, da skouer :
- a) « [...]. Bennozh Doue deoc'h evit ar garantez a ziskouezit din : me, n'hoc'h ankounac'hain biken, n'ho tilezin ket, mar gellan. » — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 18.)
Furm verb 2
ziskouezit /ziˈskweː(z)it/
- Furm ar verb diskouez en eil gour lies an doare-gourc'hemenn (war-lerc'h ar rannig-verb nac'h na)
Stummoù rannyezhel
- ziskouelit (e Treger)