a bep eil

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an droienn a bep hag eil, pe a, ha bep eil.

Adverb

a bep eil, a-bep-eil /abeˈbɛjl/

1. An eil goude egile (diwar-benn daou zen, daou dra)
   • Peurvuiañ e vez daou du d'ar gador-gofes ha div rakled a vez digoret a bep eil dre ma tremen ar binijennerien da gofesaat o fec'hedoù. — (Barr-Heol, niv. 33, p. 15..)
2. (Dre astenn-ster) Tro-ha-tro (diwar-benn meur a zen, meur a dra)
   • Ne gredent ket lâret nann, hag e em lakaent a-bep-eil c'hwec'h ha c'hwec'h, da dougen ar vazh houarn ha bec'h warnezhe. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 48.)
   • A beb eil e tostaor. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 130.)
   • Hemañ a zo o selled ouzimp-ni a beb eil. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 130.)

Gerioù heñvelster

• bep eil
• an eil war-lerc'h egile

Troidigezhioù

• galleg : alternativement ^(fr) , à tour de rôle ^(fr) , chacun à son tour ^(fr) , l'un après l'autre ^(fr)